'Zijn of Niet Zijn?' Die eeuwenoude vraag lijkt iedere dag relevanter. Hoe treed je in tijden van crisis het noodlot tegemoet: door acceptatie of door strijd? Mystiek of Politiek? En is het wel OF/OF? Tijd voor Hamlet om als een halfwaanzinnige sjamaan zijn eigen monoloog open te breken. Niet dat eeuwige gepieker, maar woorden uit elkaar pulken tot klanken, gespuwd tot toverspreuken. Maar hoe kun je spreken zonder de stilte te koloniseren? Zonder dat woorden de werkelijkheid verlammen, alles opensnijden wat ondeelbaar bij elkaar hoort, en vooral: daden blokkeren? Of kunnen wij, juist in crisistijd, leren luisterend spreken? Tegelijk Zijn & Niet Zijn?
Akteur/klankdichter/mime-theatermaker sieger baljon onderzoekt in dit eerste deel van het drieluik Zijn&NietZijn de essentie van taal. Deel twee (nietzijn) verkent de wereld voorbij taal. Deel drie lied voor het vergeten lied verkent de oorsprong van de orale cultuur, als verklanking van de verhaallijnen en verbindingen in het landschap om ons heen & in onszelf.
"Wat gebeurt er met Hamlets even radeloze als woedende ‘to be or not to be’-monoloog als je hem losrukt uit de context van het stuk en hem tot een autonome tekst maakt? Als er geen door zijn oom vermoorde vader meer is en geen hertrouwde moeder. Wat hou je dan over? (…) In zijn solo laat hij dadaïstische principes los op Shakespeare en het resultaat is verbluffend. (…) Het is alsof de woorden hem van gene zijde worden ingefluisterd en via zijn stem tot ons komen. Hij proeft ze, lijkt zelf af en toe verbaasd over de klanken die hij voortbrengt. (…) In dat vervolg onderzoekt Baljon de betekenis van Hamlets monoloog voor het heden, in een rijke poëtische tekst vol prachtige, mysterieuze zinnen. ‘Slaap als punt achter het drama/dit opengescheurd sidderend hart/die duizend zeer natuurlijke aardbevingen in onze bedrading/als erfenis door ons vlees geweven.’ Hier klinkt de echo van Shakespeare maar ook onmiskenbaar de stem van Baljon zelf."
Luuk Verpaalen, Theaterkrant, 20 juli 2020
taal: gemengd engels & nederlands
concept & spel: sieger baljon
text: William Shakespeare, sieger baljon
eindregie: Marijn Graven
creatieve produktie: Miranda Laanstra
kostuum: Eva Koopmans
licht: Joshua Lagerwerf
met dank aan: Station Noord, Grand Theatre, Jonathan Offereins, Jasmin Hasler
fotografie: Niels Knelis Meijer